Κάθε πρωί που ξυπνάω στην αγκαλιά του, αισθάνομαι τυχερή.
Απλά το ξέρω.

Τρίγωνα Κάλαντα

Μεγάλη Παρασκευή. Πόσο μεγάλη δηλαδίς?
Είμαστε Χριστιανοί και δε βάλαμε μουσική σήμερα στο μαγαζί. Αλλά δεν είμαστε αρκετά Χριστιανοί κι έτσι ανοίξαμε
κανονικά, απο τις 8 το πρωί, γιορτάζοντας το οτι κι ο Χριστούλης ήταν Εβραίος, εμείς γιατί όχι?
Είμαστε Χριστιανοί, κι έτσι τις Αγιες τούτες μέρες πουλάμε τα κέρατά μας, σπρώχνουμε τα κουνέλια σαν πουτάνες, "δώρο για τα παιδιά σας, τι πιο τέλειο για το Πάσχα?" αλλά όχι αρκετά Χριστιανοί για να ιδρώσει τ' αυτάκι μας γνωρίζοντας πως
τα περισσότερα θα καταλήξουν στο δρόμο να χοροπηδάνε ευτυχισμένα λίγο πριν τα τσιμπίσει η γατούλα ή το φορτηγό στη Βουλιαγμένης.
Είμαστε Χριστιανοί εμείς. Μας δώσαν και ένα σοκολατένιο αυγό μαζί με ενα τσουρέκι στη δουλειά μιάς και είναι Πάσχα και γιορτάζουμε το οτι μας τα κάνουν τσουρέκια ένιγουεϊ..
Πότε έφτασε το Πάσχα παιδιά και δε το πήρα πρέφα??Πήγα να το νιώσω όταν μου έδωσαν φιλοδώρημα για το Πάσχα, στο ταμείο 20 ευρώ να τα μοιραστώ με τους άλλους δυο πωλητές αλλα το τσίμπησε ο καινούργιος υπεύθυνος, για τον "κουμπαρά του
μαγαζιού" και μείναμε μαλάκες ομαδικώς.

Είμαστε Χριστιανοί κι έτσι η γυφτιά ας ξεχειλήσει ως τα πέρατα της Γής καθώς εκκλησιαζόμαστε για τις αγνές ψυχές μας.
Α, ρε Χριστούλη δε σου τα' παν, τσάμπα ο κόπος σου ρε.

Η ηθικότητα είναι συνώνυμο του μαλάκα και του χαζού και η ανηθικότητα επιβραβεύεται. Γιατί είσαι έξυπνος. Εσύ έξυπνος κι εγώ βλάσφημη σατανίστρια που δε νηστεύω κι έφαγα τυρόπιτα σήμερα.
Εσύ έξυπνος που πούστικα φέρεσαι και την βγάζεις καθαρή κι εγώ μαλάκας και χαζή που αρνούμαι να το κάνω και δέχομαι τις μαλακίες σου και δε σε προσβάλλω, μη και σε
πληγώσουμε και μετά έχουμε τύψεις..

Μεγάλη Παρασκευή λοιπόν σήμερα και μόλις έφαγα ένα κομμάτι τσουρέκι για βραδυνό αντί να προσεύχομαι για την σωτηρία της ψυχής μου προτού αύριο φερθώ πάλι σκάρτα και με την "Αγάπη" που αρμόζει στον κάθε καλό Χριστιανό.
Το σπίτι μου δε μυρίζει κουλουράκια φέτος, ούτε υπάρχουν παντού κόκκινα αυγά, μόνο ένα κόκκινο κεφάλι, το δικό μου.

Πριν λίγο έβαψα τα μαλλιά μου και περιμένω με τη σακούλα στο κεφάλι σαν λάχανο να δώ τ' αποτελέσματα.

Υποθέτω έχω εγγυημένη την είσοδό μου στη Κόλαση λοιπόν, εγώ, η βλάσφημη ασεβής.
Δε γαμιέται? Πάσχα ήταν πέρασε πρίν καταλάβω οτι ήρθε οπότε θα πώ οτι δεν ήξερα..



Μεγάλο Σάββατο. Πιο μεγάλο κι απ' τη Παρασκευή. Τα μαλλιά μου τελικά βγήκαν -αναμενόμενα- αστεία.
Εδώ και κανα πεντάλεπτο κρέμεται ενα σβησμένο τσιγάρο απ' τα χείλη μου. Βαριέμαι να βρω αναπτήρα και τα σπίρτα μου έχουν δημιουργήσει ένα βουναλάκι αριστούργημα στο τασάκι. Τέλος κι αυτά..
Λίγες ώρες πριν την 2009η Ανάσταση του Κυρίου ημών και το σπίτι μυρίζει μαγειρίτσα της μάνας μου.
Δε ξέρω αν σιχαίνομαι η αν το λιγουρεύομαι, μυρίζει κρρρέας. Μμμμμ... Το στομάχι μου διαμαρτύρεται οτι το ταϊζω τυρόπιτες και τζάνκ συνέχεια. Ψεύτης! Του' δωσα και παγωτό σήμερα.
Ούτε σήμερα νήστεψες, πώς περίμενες να νιώσεις Πάσχα και τσάμικο? Πείτε μου απλά ποιόν πρέπει να πληρώσω να τελειώνουμε ρε..Στο μαγαζί σήμερα είχαμε (έβαλα) μουσική.
Σου λέει καλύτερα μουσική παρά να συνεχίσει να τραγουδάει "κι εγώ σ'αγαπώωω γαμώώ το Χριστό μουουυυ.." κι έτσι κέρδισα. :)

Φεύγοντας στο σχόλασμα όλοι να μου ευχηθούν με μια ζεστή χειραψία "Καλή Ανάσταση βρέ!" κι δε μπορούσα παρά ν' απορώ αν νόμιζαν θ΄αναστηθώ εγώ ή κάτι και απαντούσα απλά ευχαριστώ επίσης και στα δικά σας.
Προτού βιαστεί κανείς και με πεί μουρτζούφλω, ενημερώνω οτι το να δουλεύεις σα χαμάλης αυτές τις μέρες και να βλέπεις στον έξω κόσμο (όπου έξω κόσμος, απ' την έξοδο του μαγαζιού και πέρα) παιδάκια με σοκολατένια αυγά παραμάσχαλα και σαγιονάρα επειδή κάνει ζέστη, μια δόση μιζέριας στη προκαλεί.
Άγιες μέρες και δεν εξομολογήθηκες, θα μου πείς, γι' αυτό και έχει εγκατασταθεί η στραβομουτσουνιά πάνω σου, βλάσφημη πωλήτρια πφφφ... κι εγώ σ' αγαπώ γαμώ το Χριστό.

Ζηλέυω
Πάω να ετοιμαστώ για το σπίτι του μπρό μου, εκεί θα ενταφιαστώ απόψε.. Στην εκκλησία αρνούμαι να πάω και η μάνα μου για 5η στη σειρά χρονιά δεν εννοεί να καταλάβει οτι απλά δεν-θα-πάω. Στην ερώτησή της "γιατί" φέτος της είπα οτι αφού δε μου πήρε κανείς λαμπάδα με παιχνίδι, δεν υπάρχει λόγος και να πάω. Κάτι μουρμούρισε σε "μεγας είσαι Κυριε.." αλλά τα υπόλοιπα δε τα άκουσα.

Επίσης φοβάμαι τα πυροτεχνήματα.. Μάλλον οχι τα πυροτεχνήματα ως πυροτεχνήματα αλλά τα 12χρονα που έχουν εξοπλιστεί μ' αυτά. Δεν είναι αστείο παιδιά, σοβαρά ρε.. Κι αμα είναι να το σκάσεις στον ουρανό θα κωλοχαρώ λέμε και θα κάνω "αααα ωραίοοοο" αλλά το να το σκάς δίπλα μου είναι άλλη ιστορία. Και δε μπορώ και να σε κηνυγήσω να σε δείρω, πανάθεμά σε.

Επίσης δε χωνεύω τις "θρήσκες" που έχουν πάει φορώντας 6 γαλόνια άρωμα με το μίνι και τις τακούνες και στραβοκοιτάνε τα ταπεινά μου φλάτ. Ε φάκ γιού. Εγώ έχω πιο ωραία λαμπάδα.
Κι αμα μου τη στραβοκοιτάξεις κι αυτή θα στη χώσω στο εμποτισμένο με λάκ μαλλί σου και θα κάνεις μπούμ κι εσύ με τα πυροτεχνήματα. Βόδι.

Πάω λοιπόν να ντυθώ. Και να κλείσω σκυλιά γατιά μέσα. Κάθε Πάσχα που μένουν έξω τα βρίσκω ημιλιπόθυμα απ' τη τρομάρα. Κρίμα είναι... Άγιες μέρες..