Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

Νύχτα


και περπατάς..
Ηρεμα και τα πάντα γύρω ήσυχα, ο αυτοκινητόδρομος άδειος. Το κεφάλι σκυφτό. Μόνο σκέψεις, χάσιμο.
Σηκώνεις το κεφάλι.Κοιτάς πίσω σου καθώς περνάς το δρόμο και μετά μπροστά. Shit! Shit shit shit.
Αρχίζεις να περπατάς πιο γρήγορα, έχεις αρχίσει κι αγχώνεσαι. Ακόμα πιο γρήγορα ώσπου το βήμα σου γίνεται τρέξιμο, η ανάσα σου κοφτή και στο τέλος η καρδιά σου πάει να σπάσει. Το στήθος καίει,τα μηνίγγια πάλλονται, τρέχεις και ακούς μόνο το ρυθμικό ταπ ταπ ταπ των παπουτσιών σου στο τσιμέντο,λυγίζεις..χρειάζομαι οξυγόνο! Δεν έχω άλλη ανάσα μα πρέπει να τα καταφέρω...πρέπει να..λίγο ακόμα...
και τα καταφέρνεις!

Μόνο για να συνειδητοποιήσεις οτι τόσην ώρα κυνηγούσες λάθος λεωφορείο.

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

Wendi Aarons, ευχαριστούμε.

An Open Letter to James Thatcher, Brand Manager, Proctor and Gamble


Dear Mr. Thatcher,

I have been a loyal user of your Always maxi pads for over 20 years, and I appreciate many of their features. Why, without the LeakGuard Core™ or Dri-Weave™ absorbency, I’d probably never go horseback riding or salsa dancing, and I’d certainly steer clear of running up and down the beach in tight, white shorts. But my favorite feature has to be your revolutionary Flexi-Wings. Kudos on being the only company smart enough to realize how crucial it is that maxi pads be aerodynamic. I can’t tell you how safe and secure I feel each month knowing there’s a little F-16 in my pants.

Have you ever had a menstrual period, Mr. Thatcher? Ever suffered from “the curse”? I’m guessing you haven’t. Well, my “time of the month” is starting right now. As I type, I can already feel hormonal forces violently surging through my body. Just a few minutes from now, my body will adjust and I’ll be transformed into what my husband likes to call “an inbred hillbilly with knife skills.” Isn’t the human body amazing?

As brand manager in the feminine-hygiene division, you’ve no doubt seen quite a bit of research on what exactly happens during your customers’ monthly visits from Aunt Flo. Therefore, you must know about the bloating, puffiness, and cramping we endure, and about our intense mood swings, crying jags, and out-of-control behavior. You surely realize it’s a tough time for most women. In fact, only last week, my friend Jennifer fought the violent urge to shove her boyfriend’s testicles into a George Foreman Grill just because he told her he thought Grey’s Anatomy was written by drunken chimps. Crazy! The point is, sir, you of all people must realize that America is just crawling with homicidal maniacs in capri pants. Which brings me to the reason for my letter.

Last month, while in the throes of cramping so painful I wanted to reach inside my body and yank out my uterus, I opened an Always maxi pad, and there, printed on the adhesive backing, were these words: “Have a Happy Period.”

Are you fucking kidding me?

What I mean is, does any part of your tiny middle-manager brain really think happiness—actual smiling, laughing happiness—is possible during a menstrual period? Did anything mentioned above sound the least bit pleasurable? Well, did it, James? FYI, unless you’re some kind of sick S&M freak girl, there will never be anything “happy” about a day in which you have to jack yourself up on Motrin and Kahlúa and lock yourself in your house just so you don’t march down to the local Walgreens armed with a hunting rifle and a sketchy plan to end your life in a blaze of glory. For the love of God, pull your head out, man. If you just have to slap a moronic message on a maxi pad, wouldn’t it make more sense to say something that’s actually pertinent, like “Put Down the Hammer” or “Vehicular Manslaughter Is Wrong”? Or are you just picking on us?

Sir, please inform your accounting department that, effective immediately, there will be an $8 drop in monthly profits, for I have chosen to take my maxi-pad business elsewhere. And though I will certainly miss your Flexi-Wings, I will not for one minute miss your brand of condescending bullshit. And that’s a promise I will keep. Always.

Best,

Wendi Aarons Austin, TX

Έχω καταλήξει στο οτι η υστερεκτομή είναι μάλλον η ultimate στιγμή στη ζωή μιας γυναίκας. 'Εχω βρεί και την ιδανική τούρτα.


Θα την φτιάξω μόλις καταφέρω και ξεμπαλονιάσω. Σε στρογγυλή μορφή κάνω απλά bounce.

ouch!DAMNIT

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

Έχω

έναν πονοκέφαλο δυό μέτρα. Κάπως έτσι αντιλαμβάνομαι εγώ το μέγεθος των κατα καιρών πόνων μου. Σε μέτρικές αποστάσεις, τι να κάνουμε.
Έχω επιτυχώς μπεί σε depress mode (οι depeche mode απο την άλλη δε μου αρέσουν. Ασχετο αυτό) και έκανα και το λάθος να πιω κι άλλο νες στις 9 το βράδυ.
Ναι, είμαι ηλίθια.

Παραδόξως όμως δεν έχω τσίτες. Μόνο πονοκέφαλο και μια ακατανίκητη επιθυμία, τάση κι ανάγκη να γκρινιάξω.

Δεν υπάρχει και άνθρωπος διαθέσιμος-δηλαδή ξύπνιος-εδώ να του σπάσω τα παπάρια.
Φιάσκο.
Νιώθω λίγο 1984. Λίγο σάπια και ταυτόχρονα με μυαλό πουρέ μετά από κάψιμο Γκεβαρίστικο, φτάνω στο συμπέρασμα οτι είναι αφύσικο να βαριέμαι ΤΟΣΟ αρνητικά. Υπάρχει και η θετική βαρεμάρα, αυτή που δε θες να κάνεις τίποτα επειδή είσαι completely happy παρκαρισμένος στον καναπέ/πατωμα/γρασίδι και αγναντεύεις το τίποτα με σιωπηλό ενθουσιασμό και γαλήνη. Μα οχι, εγώ ακούω το σκύλο να ροχαλίζει και σκέφτομαι οτι το μαλακισμένο πρέπει να είναι το πιο ευτυχισμένο πλάσμα στον κόσμο που μπορεί και κοιμάται γιατί δεν έχει πιεί τόνους καφέ σήμερα και δεν έχει πονοκέφαλο.
Και νεύρα.

Μή με ρωτήσει κανεις αν περιμένω περίοδο. Περιμένω.
Βδομάδες τώρα.

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

ΚΑΤΑΖΗΤΕΙΤΑΙ

ο-οι άρωστος-οι ψυχοπαθής δολοφόνος του αθώου κι ανυπεράσπιστου σκυλάκου που συντρόφευε καθημερινά τα νεαρά παιδιά που πήγαιναν στο γυμνάσιο-λύκειο της Βάρης από την περιοχή κοντά στο Μακ Ντολναντ,όπου κι έμενε τους 2 τελευταίους μήνες που είχε βρει καταφύγιο μαζι με άλλη μια σκυλίτσα πίσω απο ένα καταστημα της λεωφ.Βάρης.
Εκεί κοντά βρέθηκε κρεμασμένο με σύρμα στη μάντρα του εγκαταλλελημένου πλέον κτηρίου των Γκούντις που συνορεύει με το βουνό. Είχε στειρωθεί πρόσφατα απο το Δήμο και ήταν αγαπητός σε όλους καθώς ήταν πολύ ήμερος και καλόβολος.
Μια κυρία τηλεφώνησε στο Δημαρχείο το πρωί (30-10-09) και μεταβήκαμε στο σημείο με την υπεύθυνη δημοτική υπάλληλο για το προγραμμα προστασίας των αδεσπότων παιρνοντας μαζί μας πρώτες βοήθειες νομίζοντας οτι πρόκειται για τραυματισμένο σκυλί κι εκεί διαπιστώσαμε ότι ήταν νεκρό αφού είχε κρεμαστεί από το προηγούμενο βράδυ με σύρμα έχοντας κάνει γερή θηλιά που μόνο με τανάλια μπορέσαμε να κόψουμε!
Παρακαλούμε πολύ όποιος γνωρίζειή είδε ύποπτες κινήσεις το βράδυ στις 29-10-09 στον προαύλιο χώρο του πρώην Γκούντις να ενημερώσει το τοπικό αστυνομικό τμήμα ή το Δήμο ή το τηλ.6937145280.
Θα δοθεί γερή αμοιβή για αποτελεσματικές πληροφορίες.
Η Αποτρόπαια και πρωτοφανής αυτή πράξη μας συνθλίβει και μας ντροπιάζει όλους,θέλουμε τη σύλληψη και τιμωρία τους!
Δεν μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα τόσο επικίνδυνα άτομα.



Από την Λίζα

ΠΟΥΣΤΗ σκατάνθρωπε που να μη σώσεις ρε ποτέ να δείς άσπρη μέρα!

ΑΡΧΙΔΙ.

Όποιος το'χει και μπορεί, θα πάμε για αφισοκολλήσεις στη περιοχή.

Α, just for the record, τσέκ δίς my loves..

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

The Swine flu Revolution: Depopulation and Eugenics



For sure απο τα καλύτερα που έχω βρεί μέχρι στιγμής. Δείτε το. ΟΛΟ.
Ρίχτε και μια ματιά γενικά στο You Tube ή όπου του φωτίσει του καθενός, υπάρχουν αρκετά καλά κι αρκετά detailed vidz and reports out there.

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

ΛΑΤΡΕΥΩ

Όταν βρίσκω ηλίθια πράγματα στο νετ.

Και ακόμα περισσότερο λατρεύω το να ανακαλύπτω οτι οι εκάστοτε άνθρωποι τα έχουν πάρει στα σοβαρά και τα εννοούν(!)
Ηλίθιε κόσμε, ηλίθιε

"Supporting means also to sympathize for an individual, a group of individuals and/or a common cause. "
Sympathy is a social affinity in which one person stands with another person, closely understanding her or his feelings. Sympathy comes from the Latin sympatha, from Greek: συμπάθεια transliterated as sympatheia, from συν + πάσχω = συμπάσχω literally: to suffer together or "feeling with." It also can mean being affected by like feelings or emotions. Thus the essence of sympathy is that one has a strong concern for the other person, but does not share that person's feelings. Sympathy should not be confused with empathy (more than simply the recognition of another's suffering, empathy is actually sharing another's suffering, if only briefly).

Sympathy exists when the feelings or emotions of one person are deeply understood and even appreciated by another person. In common usage, sympathy is usually making known one's understanding of another's unhappiness or suffering, but it can also refer to being aware of other (positive) emotions as well. In a broader sense, it can refer to the sharing of political or ideological sentiments, such as in the phrase "a communist sympathizer".

The psychological state of sympathy is closely linked with that of compassion and empathy."

Okay, let's all get together and "support" the Misanthropic Attack and wear Anti-Human badges feeling as if we are one, with a common cause. Yeah that makes absolute sense!

Μισάνθρωποι του κόσμου, ας ενωθούμε, ας εναγκαλιστούμε κι ας μισήσουμε, πσσσςςςςς...


Κάηκα λέμε.

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Αγαπητέ Καιρέ

Σταμάτα να γαμιέσαι έτσι ασύστολα.

ΣΤΑΜΑΤΑ ΕΙΠΑ!

Θέλω να βρώ τον υπεύθυνο γι' αυτό το πράμα, να τον χαστουκίσω με αγάπη.
Έχω πράματα να κάνω σήμερα. Εξω.
Και δεν ψήνομαι να βγώ από το σπίτι.
Θέλω:
Να μείνω με πυτζάμες και χνουδωτές παντόφλες που'ναι ζεστά και γούτσου
Να ξεσκιστώ στο τσαϊ σήμερα με Keep of Kalessin
Να φτιάξω κέκι(μωρή) και να το φάμε όλο με τον Bastard και τον Κώστα
Να δώ πάλι το Up
Να ζωγραφίσω
και να εμφανιστεί μαγικά το τζάκι στο δωμάτιό μου. Αναμμένο.

Τι θα κάνω τελικά:
Θα ντυθώ γρήγορα με όόλα τα ρούχα της ντουλάπας μου
Θα βγώ και θα παλέψω με το άγριο τ' αγέρι -εδώ ακούγεται μουσική απο Braveheart- και τη βροχή για να περπατήσω 20 λεπτά μέχρι τη στάση
Θα πάω στον Πειραιά και θα αποκτήσω instant κατάθλιψη
Θα ανουσιευτώ πλήρως και μετά θα γυρίσω κατα τα μεσάνυχτα πίσω στη Βούλα
με πνευμονία, 243 μορφές γρίπης, βρεγμένα παπούτσια και νεύρα.

Αγαπητέ καιρέ, τον παίρνεις.