την απέραντη ανάγκη να κάνω κακό σε κάποιον, σοβαρά. Εχω μείνει αυπνη για να μη με πάρει ο ύπνος το πρωί που θα ερχόσουν να μου φέρεις το ζωάκι σου που συμφώνησα να φιλοξενήσω για εναν μήνα για να πας διακοπές στην Αμέρικα κι εγώ πουθενά.
Και με πήρες στις 11 να μου πείς οτι περιμένεις να ξυπνήσουν ο γιος και ο φίλος σου για να έρθετε να μου το αφήσετε..
ΕΙΝΑΙ 8.10 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΤΥ ΓΕΝΝΕΘΛΙΩΝ ΤΗΣ 3ΧΡΟΝΗΣ ΑΝΗΨΙΑΣ ΜΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΣΤΙΣ 6, ΠΟΥ ΣΤΑ ΔΙΑΛΑ ΕΙΣΑΙ?
Μετά από ενα πολύχρωμο κράξιμο οικογενειακό ακόμα περιμένω αλλά πουθενά.
(Και δε χτυπάει ..το τηλέεεεεεεφωνοοοοοο, η ελπίδα μου κρεμάαααααστηκεεεεεεε)
Μα την Παναγία θα..
Εν τω μεταξύ με νεύρα πλέον φρικασέ, αποφασίζει το ηλίθιο από δίπλα να αρχίσει την ωδή του προς την σπασαρχιδίνη σε λα ματζόρε. Σκυλί που όταν δεν τρομοκρατεί τα κουτάβια της και δεν τα γαμάει στις δαγκωνιές, γαμάει τα νεύρα όλης της γειτονιάς.
Έτσι ρε παιδί μου, δεν υπάρχει επειδή.
Επειδή οι "κηδεμόνες" της είναι άμπαλα γιαούρτια που γι' αυτούς "εκπαίδευση" σημαίνει όοοοχι "μαθαίνω-στο-σκύλο-μου-οτι-το-να-γαυγίζει-για-4μιση-ώρες-νον-στοπ-χωρίς-λόγο -είναι-κακό" αλλά απλά "δένω-το-σκύλο-στο-δέντρο-με-αλυσίδα-μήκους-τριάντα-εκατοστών-και-έτσι-είμαι-γαμάουα-εκπαιδευτής-και-το-φλωρόσκυλο-είναι-ο-κέβιν-φάκιν-κόστνερ". Τόσο άγριο και κακό.
Στην αρχή με κρατάγαν να μη τους ρίξω το ενυπόγραφο ραβασάκι με τη νομοθεσία περί εγκατάλειψης και κακομεταχείρησης σκύλου όταν πήγαν διακοπές και ξεχάσαν οχι απλώς οτι έχουν σκυλί αλλά κι οτι είναι έτοιμο να γεννήσει. Κι έτσι γέννησε 10 μικρά. Πολλά για τέτοιο σκυλί. Επιζήσαν τα 3, πάλι καλά να λες..
Look, το σκυλί είναι derranged. Όσα κουτάβια δεν έπνιξε/έκατσε πάνω τους και σκάσαν/έφαγε, τις τρώνε σήμερα όταν πάω να τους ρίξω μπισκότα σκύλου (γιατί στο τέλος θα φάνε τους θάμνους του κήπου) και η σκύλα επιτίθεται σε όποιο μικρό επιχειρήσει να φάει.
Δεν το περίμενα οτι θα το έλεγα ποτέ εγώ αυτό αλλά I fucking hate that dog.
Imagine this:
Το πρωί δίνεις γραπτές εξετάσεις. Εχεις ξεκωλωθεί να διαβάζεις και τα μάτια σου έχουν πεταχτεί από τις κόγχες τους από το συνδυασμό συγκέντρωσης και red bull+4 δυνατών φραπέ. Η ώρα είναι 12 και κάτι το βράδυ.
Κααααι αρχίζει η πόρνη να γαυγίζει. Και να γαυγίζει...και να γαυγίζει μέχρι τις 3. Κλαίς.
Ξαφνίκα σταματάει. Κάνεις το χορό της βροχής, παίρνεις βαθιές ανάσες μετρώντας αντίστροφα από το 10 για να ηρεμήσεις και με το που φτάνεις στο 2 αρχίζει πάλι.
Πέφτει το πρώτο καντήλι. Στρίβεις ενα τσιγάρο και επαναλαμβάνεις στον εαυτό σου "η δολοφονία είναι κακό πράγμα. Η δολοφονία είναι κακό πράγμα. Η δολοφ..." σταμάτησε.
Και πάει 4. Κοιμήθηκε Θεε μου, στ' αλήθεια τώρα δε μου λες μαλακίες ε?
Ξαναπιάνεις να διαβάσεις. Και γκές γουατ. Έρχεται πάλι για το ενκορ κι εσύ μέχρι τις 5 περίπου το πρωί το μόνο που έχεις καταφέρει είναι να σκίσεις από τα νεύρα σου το βιβλίο και να μη μπορείς πάλι να διαβάσεις.
Η δολοφονία είναι
Αυτά.
Είναι καλοκαιράκι.. Αχ, τι ωραίο που είναι το καλοκαιράκι.. Ολοι πάνε διακοπές κάπου, γεύονται λίγο μπλε, λίγο πράσινο,λίγο καλαμαράκι, λίγο ούζο.. Εγώ τίποτα. Και μένω και κοντά στη θάλασσα, σκέψου. Αλλά έχω κακομάθει και δε ψήνομαι και ιδιαίτερα για το ραδιενεργό νερό της Βούλας. Θέλω παραλία σαν της Ιθάκης. Βασικά οχι, θέλω Ιθάκη. Τέλος.
Οπότε αράζω εδώ, κάνοντας baby sitting στο κουνάβι της τέτοιας που ποτέ δεν το έφερε. Νοητό baby-sitting δηλαδή. Σαν τρού χίπισσα, άφραγκη όσο δεν πάει.
Θα μου πείς οτι είμαι αχάριστη, έχω νετ. Ναι, κάτι είναι κι αυτό.. Το επόμενο βήμα θα ήταν να πάρω το ακκορντεόν και να ανέβω στη στάση Μοναστηράκι-Ομόνοια.
Σκάσε επιτέλους ηλίθιο σκυλί!Σκάσε γαμώτμπανγία σκάσε!