Οποιος με βλέπει υπόΕγω δεν τον βλέπω καθόλου. Παύει να υπάρχει.
Οχι για να νιώσω καλύτερα,
-περισσότερο λυπάμαι για σένα που έχεις ακόμα την ανάγκη να δεις κάποιον "υπο"-
αλλά γιατί με στενοχωρεί το οτι δεν κατάφερα να σε κάνω να "δεις".
Γιατί εκεί που εσύ θα με μάθεις να μισώ,
εγώ, αν εσύ δεν θες, δεν μπορώ να σου μάθω να αγαπάς.
Δεν θα σε δώ ποτέ "υπό".
Απλά δεν θα σε βλέπω καθόλου.
Μη περιμένεις οι άνθρωποι να βλέπουν το καλό σε σένα οταν εσύ τους δείχνεις κακό.
Πρέπει ειλικρινής να είσαι
και να μην επαναπαύεσαι ποτέ
οι δάφνες σου θα σαπίσουν σύντομα,
πρέπει με ανοιχτη καρδιά και καθαρό intention να πορεύεσαι
και οι άνθρωποι γύρω σου να μην είναι απλά υπήκοοι, ούτε αυλικοί,
να είναι φίλοι σου κι αδέρφια.
Μπορείς?
Αν..
Εγώ, συνάνθρωπε, δεν θα σε δώ ποτέ υπό.
Γιατί τότε θα είμαι άλλος ενας μικροσκοπικός ανθρωπάκος κι έχω χάσει το στόχο.
Θα σου δείξω αγάπη. Ονόμασέ το φιλία αμα θες. Θα στη δώσω για όσο την αξίζεις.
Είναι στο χέρι σου το τι θα την κάνεις. Θες να την αξιοποιήσεις? Θες να τη χέσεις και πανηγυρικά να χορέψεις πάνω της?
Κάντη ο,τι επιθυμείς. Δεν θα σου ζητήσω τα ρέστα.
Αλλά μη με βλέπεις σαν χαζή, ή αδύναμη που σκέφτομαι έτσι.
Μισό λεπτό!!!
Γύρνα τον καθρέφτη σου.. ναι, να κοιτάζει εσένα τώρα.
Πως νιώθεις?
