Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Εχω βαλθεί

Να βρώ "ενα γαυγισιάρικο" για τον γείτονα κι ενα "μικρό να το παίρνω μαζί μου στα ταξίδια μου" για την Άννα. Το καλό είναι οτι ψήνομαι. Το κακό είναι οτι έχω ζαλιστεί με τόσες αγγελίες. Το ανησυχητικό είναι οτι όταν με βλέπουν οι άνθρωποι, μου λένε "θέλω να μου βρείς σκύλο" κι αρχίζω να σκέφτομαι μήπως το έχω παραχέσει με τα σκυλιά και δε το έχω καταλάβει.
Είμαι η Αλίκη και είμαι κι άλλα πράγματα εκτός από φιλόζωη :p

Χμμ, σήμερα ήταν μια φανταστική μέρα. Το ιγουανα μπήκε πάλι στο κλουβί του μετά από μακρόχρονη παραμονή στον καναπέ, σκαρφαλωμένο στο κεφάλι της κούκλας βιτρίνας στο δωμάτιό μου(don't ask) και στο πάνω μέρος του κλουβιού του,10 cm απο το ταβάνι όπου είχε αγκαλιάσει τη λάμπα. Κι όταν δε θέλει να κατεβεί, απλά ΔΕΝ θα κατεβεί. Όταν δεν θέλει να την ενοχλήσεις (αγγίζοντάς την, επιχειρώντας να τη μετακινήσεις,περπατώντας δίπλα της, αναπνέοντας απλά και υπάρχοντας στον ίδιο χώρο με κείνη..) απλά θα στο δείξει. Σάμταϊμς απλά κοιτάζοντάς σε με μίσος και κυριολεκτικά με μισό μάτι και σάμταϊμς με πιο πρακτικά μέσα.
Μαστιγώνει το ζωντανό. Και πονάει σαν πόρνη. Δε ξέρω πως πονάνε οι πόρνες. Πες απλά πολύ.
Έχοντας ονειρευτεί ήδη 2 φορές οτι το ιγκουανα είναι δεινόσαυρος και ετοιμάζεται να μου κάνει τι μούρη κιμά, δεν θα έλεγε κανείς οτι με καθησύχασαν τα υπέροχα πράγμα που ανακάλυψα ονλαϊν για τα ιγκουάνα με νευράκια. Για την ακρίβεια ένιωσα πιο τρομοκρατημένη κι από τότε που, πριν χρόοοονια και όντας πιτσιρίκι, με πήγαν να δώ την γαμάτη-για όλους τους υπόλοιπους εκτός από μένα- έκθεση με τους "ζωντανούς" δεινόσαυρους. Κάτι τεράστια αληθοφανή κτήνη που κινούνταν και στριγκλίζαν, κάτι σαν λαστιχένια παιχνίδια με μπαταρίες, απλά ύψους 4 μέτρων thankyouverymuch. Προσπάθησαν να με πείσουν να βγάλουμε αναμνηστική φωτό αλλά σε όσες εμφανίστηκαν έχασκα και είχα πανιάσει από το φόβο μου γιατί το πράμα -way to go, μπροστά από τον γαμωτυραννόσαυρο βρήκατε κι εσείς...- πίσω μου έκανε 2-3 βήματα ανεβοκατεβάζοντας και περιστρέφοντας το κεφάλι του την ώρα που ανοιγόκλεινε το στόμα και σαν να μην έφτανε αυτό,η μαλακία πλησίαζε το κεφάλι μου και βρυχόταν τόσο καλά που μου'φυγε λίγο τσίσο. Να μια λεπτομέρεια που δεν ήθελε κανείς να μάθει.
Τι έλεγα? Α,ναι. Για το ιγκουάνα. Εμαθα λοιπόν οτι δαγκώνουν κιόλας και μπορούν να σου γαμήσουν τον αδόξαστο γιατί έτσι. Και μάλιστα, this is an interesting fact, kids, όταν είναι σε φάση ζευγαρώματος τα αρσενικα ή που θα σου επιτεθούν για να σε πηδήξουν ιδίως αν είσαι θηλυκό, ή που θα σου επιτεθούν γιατί είσαι αρσενικό ιγκουανα που θα μονομαχήσει μαζί του για την κυριαρχία. Μέση λύση δεν υπάρχει και δεν θα τα βρείτε. Την επίθεση θα την φας και πονάει. Επίσης σημάδια προειδοποιητικά δεν υπάρχουν αναγκαστικά γιατί πολύ απλά κάποια ιγκουανα εκεί που δείχνουν πανευτυχή και γουτσου γουτσου μαζί σου, μπορεί άνετα να τους γυρίσει το μάτι και να φας ξύλο.
Ναι. Ενιωθα απόλυτα ασφαλής τώρα.
Παρ' αυτά την ταϊσα φράουλες με το χέρι και της έλεγα πόσο καυλα είναι για να με εμπιστευτεί(δεν είναι δικό μου το ζωντανό, απλά ζεί στο δωμάτιό μου. Again, don't ask)
Μια βδομάδα αργότερα και την έχω ερωτευτεί παράφορα καθώς μ'αφήνει να την χαϊδεύω και να τη σηκώνω χωρίς να σκέφτομαι οτι θα χρειαστώ ράμματα μετά απ' αυτό κι αν εξειρέσουμε εκείνο το μικρό περιστατικό οπου έχει πάρει φόρα και τρέχει στο πάτωμα από την άκρη του δωματίου προς το μέρος μου με μένα να έχω ανέβει στο κρεβάτι να φωνάζω τη μαμά μου με την παντόφλα στο χέρι, όλα πάνε τέλεια :)
Σαπίζω να είναι σε κλουβί, δεν είναι η θέση τους εκεί..
Πάνως είναι όμορφη και αρκετά ήρεμη για ενήλικη, 1,5m σαύρα που έχει να δεί τον ιδιοκτήτη της ενα χρόνο τώρα και δεν εμπιστεύεται κανέναν άλλο.
Bottom line, την αγαπώ, την αγαπώ την αγαπώωω! (κι ας την ψιλοφοβάμαι ακόμα)
Δε μου θυμίζει πια τον ηλίθιο Τυραννόσαυρο που μου αφαίρεσε 25 χρόνια ζωής και με άφησε με μόνιμα ψυχολογικά τραύματα για να' χω να μπλογκάρω.

-5 λεπτών παύση-
Συνειδητοποίησα οτι κάποιος άλλαξε το πρόγραμμα των χριστουγεννιάτικων φωτακίων από διακριτικό,γαλήνιο αναβόσβημα σε πραγματικό χριστουγεννιάτικο τσίρκο με αποτέλεσμα το παράθυρό μου να φαίνεται σαν το τη πλατεία Συντάγματος το Δεκέμβρη. Έχω κολλήσει στα γαμημένα φωτάκια. Πρέπει να κοιμηθώ αλλιώς δε θα ξυπνήσω ποτέ..Ποτέ ομως.
And I'm being random again.

Καληνύχτα.

2 σχόλια:

parenthesis είπε...

Και νόμιζα ότι ήταν ήρεμα ζωάκια... :-Ρ

Λi είπε...

Τζούυυντας Κράιστ!!!

Ιγκουανομαστίγωμα...
Αααααουτςςς...

Φιλίιιιιιιιι.... σκιαγμένο!