Εμείς κι ο κόσμος

Εμείς κι ο κόσμος. Ο κόσμος. Εμείς. Εμεις...ο κόσμος. Εμείς είμαστε ο κόσμος. Ο κόσμος είμαστε εμείς.
Εμείς. Μόνο. Κανένας άλλος. Συνεπώς ο κόσμος μας ανήκει...

Λές?

Έτσι μάθαμε, έτσι μας τα' παν. Μάθαμε επίσης οτι είναι λάθος και πολύ κακό το να βλάπτεις κάποιον άλλο. Έτσι γίναμε όλοι μια χαρωπή παρέα με τρόπους και τη συνείδηση του σωστού και λάθους στη ζωή μας. Καλά μέχρι εδώ?
Ααααας πούμε καλά.

Και βρε παπάρα κακόσπορε άνθρωπε, εσύ με τους τρόπους και την ηθική που κουβαλάς πως επιτρέπεις στον εαυτό σου και στους άλλους να να ανέχεσαι το άδικο μοίρασμα σεβασμού ανάμεσα σε άνθρωπο,πλανήτη και τα ζώα του? Σε μάθαν οτι είσαι ο κυρίαρχος όλων, ανώτερος και ξεχωριστός κι εσύ τους πίστεψες? Χωρίς ρε μπακλαβά να σκεφτείς λίγο απο μόνος σου? Αν σου έλεγε κανείς οτι αυτά ακριβώς τα μυαλά που κουβαλάς ευθύνονται για το οτι αργοπεθαίνεις εσύ κι ο πλανήτης "σου" τι θα έλεγες? Θα ένιωθες το ίδιο σημαντικός? Πολύ απλά δε θα άκουγες. Είμαι σίγουρη οτι θα απαντούσες "ναι, οι μπάσταρδοι οι άλλοι φταίνε για όλα. Εγώ όχι". Εσύ όμως ο ίδιος θα κάνεις παιδιά και θα τους μάθεις τα του "Εμείς κι ο κόσμος" που προανέφερα. Θα τους πάρεις ένα σκυλάκο. Αυτά θα περάσουν ώρες χαράς και παιχνιδιού βασανίζοντάς το κι αυτό θα το ανέχεται μέχρι να του γυρίσει το μάτι και να δαγκώσει κανένα απο τα μαλακισμένα σου. Εσύ τότε θα το διώξεις το κοπρόσκυλο να ψοφήσει στο δρόμο. Σιγά το πράγμα, σκυλί είναι άλλωστε, όχι άνθρωπος..

Φυσικά ούτε για μια στιγμή δε θα νιώσεις τίποτα, δε θα σκεφτείς οτι ο μαλάκας είσαι εσύ που τα πιτσιρίκια δεν έχουν ιδέα τι θα πεί σεβασμός, τι θα πεί πόνος και τη διαφορά μεταξύ του παιχνιδιού και του ζωντανού πλάσματος το οποίο είναι εξίσου αθώο όσο και τα χρυσούλια σου. Εσύ βρε μαλάκα άνθρωπε θα τους ξαναπάρεις σκύλο/γάτα/ποντίκι κι ότι άλλο σου ζητήσουν και εσύ θα το ξαναπετάξεις στο δρόμο. Τα παιδιά σου θα μεγαλώσουν και ποτέ δε θα τους έχεις περάσει το μάθημα του σεβασμού.Του σωστού και του λάθους. ΕΣΥ θα φταίς, όχι αυτά. Γιατί στο σάπιο μυαλό σου, μόνο εσύ και το έιδος σου είστε ικανοί να νιώσετε φόβο, πόνο, απόρριψη, μοναξιά,πέινα,δίψα,κρύο... Μόνο εσείς αξίζετε σεβασμό γιατί τα πάντα σας ανήκουν και είστε γαμάτοι. Μιας λοιπόν κι εγώ ματάκια έχω και βλέπω πόσο σκατά τα έχει κάνει η ανθρωπότητα σε κάθε τομέα που μπορεί να φανταστεί και να φτάσει ο νους, επέτρεψέ μου να διαφωνώ.
Σκατά στα μούτρα μας έτσι που τα' χουμε κάνει.

Σε είδα, ενοχλήθηκες όταν στα κανάλια δείξαν τον κύπριο που έκαψε με λάδι το σκυλί. Άλλαξες κανάλι. Είπες "μα τι άνθρωποι υπάρχουν.." και αφοσιώθηκες πάλι στο πιάτο φαϊ μπροστά σου και στο Baywatch που δείχνουν βυζάκια.
Στο μονόλεπτο αυτό που ευαισθητοποιήθηκες, σκέφτηκες ποτέ σου έσυ τι κάνεις? Τι μεταδίδεις και πως φέρεσαι?
Ποτέ. Ποτέ όμως.
Στη τελική ενα σκυλί είναι, πφφφ...

Και ρε πειραγμένε, έχεις νιώσει ποτέ αγάπη από ενα τέτοιο πλάσμα? Μιλάμε γι' αγάπη δίχως αντάλλαγμα. Να γυρνάς σπίτι σου με νεύρα κομποσχοίνια και αυτό μη μπορώντας να συγκρατήσει τη χαρά του που σε βλέπει να πηδάει πάνω σου και η θετική ενέργεια να γεμίζει τα πάντα γύρω σου. Να του δίνεις ενα απλό χάδι και να βλέπεις την αγάπη αυτή που προανέφερα,στα μάτια του. Να μή φεύγει από κοντά σου. Να θέλει να σε προστατεύσει κι ας είναι μια μυξοριξιά ζωάκι. Εσύ ηλίθιε έχεις συναντήσει τέτοιο πράγμα σε άνθρωπο? Αμφιβάλλω..



Κάθε μέρα, παντού ολόγυρά μου βλέπω κακοποίηση και κάθε μέρα δε παύω να σοκάρομαι, ν' απογοητέυομαι, να εξαγριώνωμαι και να θλίβομαι. Βλέπω ανθρώπους ημίτρελους που εκπαιδεύουν (δε θα αναφερθώ καν στις μεθόδους)ενα pit bull να γίνει μαχητής, να βγάλουν κάνα φράγκο εξτρά στη κυνομαχία που θα το πάνε όταν γίνει killer και νιώσουν για λίγο σπουδαίοι και "οχι και τοσο μικροτσούτσουνοι"..
Βλέπω το πόσο άδειοι είναι ώστε να γουστάρουν και το θέαμα, τη μυρωδιά του αίματος και τέλος κάποιο κομματιασμένο και νεκρό σκυλί στη μέση της αρένας. Δε νιώθουν τίποτα. Ειρωνικά όμως τα σκυλιά αυτά θα κατηγορηθούν ως επικίνδυνα, απρόβλεπτα, evil και θα θανατώνωνται γιατί το επιβάλλει κάποιος καθυστερημένος νόμος κάποιου καθυστερημένου Αμερικάνου που κι αυτός σαν εσένα είναι διανοητικά καθυστερημένος και τυφλός. Ξύπνα ηλίθιε. Εσύ το έκανες αυτό, οχι το σκυλί. Θάνατο σε σενα.
Βλέπω ψηλομύτες καργιόλες με το γουναρικό και θέλω να τους ξεριζώσω τα μάτια απ' τις κόγχες τους. Ναι, είναι πολύ απαλούλι και γούτσου και ζεστό αυτό που φοράς. Αλλά πραγματικά μις, δε ζείς στο Βόρειο Πόλο και let's face it αυτό που φοράς είναι κουφάρι και εεε..ξέρεις, το χρειαζόταν το δέρμα του περισσότερο απ' οτι το χρειάζεσαι εσύ. Ανήκε σ'εκείνο, ποτέ σε σένα. Κακομαθημένη μαλάκω. Θάνατο και σε σενα.
Βλέπω κουνέλια με μάσκαρα στις βλεφαρίδες, τυφλά πια, βλέπω διάφορα ζώα με τρύπες και πληγές πάνω τους, βλέπω ποντίκια σε κλουβιά σ'εργαστήρια φαρμακευτικών δοκιμών. για την ασφάλειά μας και καλά και έχω μερικές απορίες: Αλήθεια, χρειαζόμαστε κι άλλη μπλε μάσκαρα ή έχεις δεί ποτέ κουνέλι στη φύση με γαλάζιες βλεφαρίδες? Η μήπως σου φαίνομαι εγώ για ποντίκι? Σόρυ, δεν είμαι, έχω διαφορετικό οργανισμό και διαφορετικά θα αντιδράσει. Αν διαφωνείς ψάχτο λίγο. ;) Τι σε κάνει διαφορετικό από τους γερμανούς γιατρους του Χίτλερ που κάναν τα αρρωστημένα ιατρικά πειράματα πάνω σε παιδιά και που σήμερα τους αποκαλείς "κτήνη"? Νομίζεις οτι υπάρχει διαφορα? Γελιέσαι δυστυχως..
Βλέπω άρρωστο κόσμο, φετιχιστές που γαμιούνται στο χρήμα για τις φωτό που η χαμογελαστή κινεζούλα πατάει με τα stilletos της το μικρό γατί μέχρι να του ανόιξει το κεφάλι και να χυθούν τα μάτια του στο πεζοδρόμιο. Βλέπω τι κάνει αυτός ο λαός προτού φάνε κάποιο ζώο(αν δε γνωρίζεις και θές να μάθεις, πάλι ψάχτο λίγο) και πόσο μαλακισμένη κουλτούρα έχουν όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα και η μισανθρωπία μέσα μου μεγαλώνει.

Αν δε μπορείς να σεβαστείς ενα οποιοδήποτε ζώο, δε σέβεσαι τη ζωή την ίδια και κατ' επέκτασιν δε θα σεβαστείς ούτε τον άνθρωπο. Οι στατιστικές κράζουν οτι εκείνος που είναι βίαιος απέναντι στα ζώα θα είναι βίαιος και στα παιδιά του και γενικότερα στους πιο αδύναμους. Είσαι μέγιστος υποκριτής και μόνο που τολμάς να μιλάς για σεβασμό. Είσαι μέγιστος εγωιστής που θεωρείς οτι μόνο εσύ έχεις σημασία. Είσαι μέγιστο μουνόπανο που επέβαλλες και σε μένα να ζώ στον εξασθενημένο και ταλαιπωρημένο πλανήτη που εσύ περήφανα γάμησες. Δε βλέπεις γύρω σου πόσο άρρωστα είναι τα πράγματα? Δεν αγαπάς τίποτα κι όμως απαιτείς ν'αγαπιέσαι.
Ολοι ευθυνόμαστε, μα εσυ δε νοιάζεσαι. Δε σ'αγγιζεί τίποτα. Και γι' αυτό το λόγο σου προσφέρω απλόχερα εναν πλούσιο καταπράσινο εμετό, να βγάλω τη σαπίλα που μου επέβαλλες απο μέσα μου και να στη δώσω πίσω συμπυκνωμένη να τη φάς.

Συγχαρητήρια σπουδαίε άνθρωπε