Ράντομνες ιζ γιορ φρέντ

Ωδή στο ασανσέρ

Με αυτοκίνητο κινήσαν
καννιβαλαίοι επτά
ανηφορίσαν φορτωμένοι
στο τόπο του Βορρά

Και μύρισε μπουγάτσα
κι ας φάγαν τηγανιά
ουχί στο κεφάλι
μα στο οκτάμπαλο κοντά

Ασανσέρ για δυό
μπήκαν 4 (και μισό)
Να μή κολλήσει το έρμο?
Κλειστήκαμε γαμώ το χριστό

Εξω φλάς και τσούκου-τσούκου
φωτογραφίζονταν για τσόντα
2 μαμζέλ κι ο τοίχος
δεν βρίσκω κάτι που τελειώνει σε -όντα

Κι έτσι εκλήθησαν πυροσβέστες
στων Αθηναίων(πλην ενός) τη σωτηρία
εδάκρυσαν χαρούμενοι
στη νιούφαουντ ελευθερία

Τώρα σκάλες αμέτρητες
μέχρι τον όροφο 9
εκεί που ειν' η ταράτσα
και τα σοβατεπιά

Ανάλυση συνταγής για πίτσα
Απ' το μάγειρα με τη μοϊκάνα
σκάλα ατελείωτη και πνευμόνι απών
θα πεθάνω η ρουφιάνα

Εχχχχχχχχχχ,εχχχχχχ,εεχχχχχχχχχχχχχχχχχ...
(ήχοι σπαραγμού πνευμόνων κι έλλειψης οξυγόνου)
---------------------------------------

Το παραπάνω ποίημα το συνέθεσα σήμερα και είναι δώρο προς την ανθρωπότητα.
Πάντα χαρίζω απλόχερα τα τζίνιουσνεσ'ς μου -ενα τετοιο μυαλό σαν και το δικό μου,
δεν έχει το δικαίωμα να μη μοιράζεται την τέχνη του με τον πλανήτη.

Τη Δευτέρα έχω γεννέθλια, τι καλά.
Τι καλά που κλείνω μια εικοσαετία+7 (μαλάκα αυτοκτονώ)
Δεν έχω πάει ακόμα στην Ντίσνεϋλαντ και μέχρι να γίνει αυτό παρακαλώ να μη μου υπενθυμίζει κανείς το οτι μεγάλωσα. Νιώθω σοβαρά κενά στη ζωή μου, ας φτιάξω λοιπόν ενα καφέ.
(...4 λεπτά αργότερα...)
Πρέπει να κουρδίσω το πιάνο μου. Ονειρεύτηκα οτι μου το κούρδισε ο μπάτσος στον οποίο εξιστορούσα τι ονειρεύτηκα προκειμένου να βοηθήσω στη διαλεύκανση ενός εγκλήματος που έγινε οσο ήμουν στο λεωφορείο και κράταγα το μπάσο του bastard. Σοβαρά. Τελικά ναι, βλέπω τα πιο ψυχανώμαλα random όνειρα και συνήθως τα θυμάμαι. Νιώθω χαρισματική γι' αυτό. :p
Το Νοέμβρη είναι το fest στο Amsterdam και πρέπει να κάνω έρανο για να πάμε, ιδίως τώρα που παίζει σπίτι. Ακούω προσφορές!...Κανείς?..Thought so.
Δε πειράζει, θα πουλήσω τα νεφρά όλων σας και θα πάω και με τα λεφτά που θα έχω βγάλει θα πάω μετά και Μάντσεστερ στον Charlie, μετά Σκωτία που έχει κότατζ(όχι τσίζ) η Ellie,μετά Ιρλανδία κι αν δε πεθάνω από κύμματα ιρλανδικής ευτυχίας, μετά θα πάω και Βαρσοβία στη Πένυ και στην Αφρική και στο Παντού. Εχω απαιτήσεις ε?
Ναι.
Το ίδιο απεφάνθη κι ο τραπεζικός μου λογαριασμός κι άδειασε έτσι άδοξα.

Αλλά πήγα Σαλόνικα τριήμερο για live και έτσι ικανοποίησα για λίγο την αρρωστημένη μου ανάγκη για βόλτες εκτός Αθηνών. Ναι το ξέρω, έφυγα απο το γκρίζο να πάω στο άλλο γκρίζο αλλά το άλλο γκρίζο είν' αλλιώς. Προφέρεται αλλιώς, μυρίζει αλλιώς, έχει τρού μπουγάτσα. Στο άλλο γκρίζο μαγικά πράγματα συμβαίνουν όπως το να κλειστείς σε ενα ασανσέρ 2 ατόμων λόγω βάρους 4 και να σε βγάλουν οι πυροσβέστες. Κι όλο αυτό την ώρα που 3 μέτρα από την ασανσερίσια φυλακή σου γίνεται τσοντοφωτογράφηση (don't ask..)

Έχετε πάει πρόσφατα στα Τέμπη?

Εκεί ανακάλυψα τα υπερδέντρα

και την υπερκουφάλα
(πρέπει να ήταν πύλη απο τη fucked-up land στη wonderland, ακόμα το εξιχνιάζω)

Αν μου δίναν μια καλύβα εκεί θα έμενα και θα ζωγράφιζα απο το πρωί ως το βράδυ και θα επικοινωνούσα με τα ξωτικά και θα έφτιαχνα μόνο μανιταρόσουπες και τούρτες μέχρι να γίνω 800 κιλά και να σκάσω.

Πρέπει να πάω super market, να πάρω κανα υλικό για πιτσα.
Any odd recipes are welcome. :)

ΠιΕς: Οι AmenRa γαμούν άσχημα. Ασχημα όμως.