Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

Επιλογές

Ανάμεσα σε Cannibal Holocaust που πάνω κάτω ξέρω το στόρι και Old Boy, που εχω μόνο ενα hint για το τι παίζει, διάλεξα προς αποφυγή νέων ψυχοαποτέτοιων, να δω το δεύτερο.

Απέτυχα.

Επίσης εχω μια δήλωση να κάνω: Κύριοι Ασιάτες, you're all a big bunch of sick fucks.

And you freak me out.







(usually jap films are great but that's beyond the point. You're still sick fucks)
γκνννννν....

7 σχόλια:

Basstard είπε...

polu brosta h tainia leme

Unknown είπε...

Όπως σχολίασε και μια καθηγήτρια μου τελευταία.
"Τι είναι αυτό που μας κάνει να βλέπουμε αρχαίες (και μη) τραγωδίες και να τις ευχαριστιόμαστε κι όλας ?"
Το ίδιο ισχύει και για την σχέση των Ασιατών (και ειδικά των Γιαπωνέζων) με αυτό που ονομάζουν οι ίδιοι "beauty of violence".
It is all a matter of perspective. ;)

Alice in fucked-up land είπε...

Oh, don't get me wrong @DmJapan και μιλώ μόνο για τις ταινίες(άλλωστε μερικές απο τις πολύ αγαπημένες μου ταινίες είναι jap).
Εμείς δεν είμαστε λιγότερο fucked in the head, απλά εμείς έχουμε πιο "φλώρικους" τρόπους έκφρασης και μετάδοσης σκατίλας. Αυτό που καταφέρνουν οι Ιάπωνες είναι απλά ψυχωτικό και σου κάνει την ψυχή και τα νεύρα κοκορέτσι αν οχι με εικόνες και ήχο, με το εκάστοτε στόρι as it is.
Τα πάντα είναι πιο twisted απ' το συνηθισμένο (γιατί μου φαίνεται πάρα πολύ λάθος αυτή η πρόταση?)
Αν δώσεις το ίδιο σενάριο σε εναν so called Δυτικό και σ' εναν Ιάπωνα, ο πρώτος θα σου δώσει μια ταινία. Ο δεύτερος θα σου δώσει λόγους να φοβάσαι :p

Basstard είπε...

Poioi Jap re....Aytoi oti via ekfrazoun thimizei thn arrwsteia twn Manga. Einai mallon i syberifora sthn ithopoiia, i glwssa kai oi eikones. Ta prwteia sthn yperanousiotita thn exei i Eyrwpi..kai dh Galloi...Sapios laos arrwstos...

Alice in fucked-up land είπε...

Quoting Bastard.."kai dh Galloi"

Κάποιος είδε το Martyrs? :p

Basstard είπε...

ayto einai to pio prosfato:P

nihilio είπε...

Προσωπικά βρίσκω το old boy πολύ πολύ πιο "μη-άρρωστο" από το Cannibal Holocaust (και το είχα δει σινεμά όταν ήμουν κάπως πιο άμαθος στον τρόμο)

Τώρα για γιαπωνέζικα, από ότι έχω δει ως τώρα μόνο το Audition με έχει αγγίξει. Κάτι The Ring, κάτι Ju-on: The grudge κτλ μου είχαν φανεί οδοντόκρεμες.
Είναι βασικά τι σε αγγίζει, δηλαδή το όλο στόρυ του Old Boy το βρίσκω πολύ τραβηγμένο για να δουλέψει πάνω μου (σε αντίθεση πχ με τα Sympathy for Mister/Lady Vengeance, τις άλλες δύο ταινίες της ίδιας τριλογίας). Και γενικά οι Κορεάτες (Κορεάτικο είναι το old boy) όταν καφριλιάζουν καφριλιάζουν.

Τώρα το Cannibal Holocaust είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που ένας Ιταλός είπε να κάνει σπλάττερ και έβγαλε αριστούργημα (και όχι ένα ακόμα τρας διαμάντι). Η ταινία είναι γροθιά στο στομάχι, κυρίως γιατί ξαφνικά βλέπεις σε τι βάθη μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος. Χωρίς στυλιζάρισμα χωρίς τίποτα.

ΥΓ: Οι δυτικοί δεν είναι άρρωστοι; Με μία λέξη: Lynch